W okresie od noworodka do małego dziecka stopa rozwija się w organ dający możliwość stania i chodzenia. Występuje wtedy zależność pomiędzy kształtowaniem się przestrzennej architektury stóp oraz stawów biodrowych i ich czynnościowym rozwojem. Rozwój ten wkomponowany jest w rozwój motoryczny całego ciała i oparty jest na wrodzonych wzorcach ruchowych. Najczęściej proces przebiega ten bezproblemowo, ale u znaczącej liczby dzieci występują różnorodne wady stóp.
Wady stóp nigdy nie są problemem miejscowym, ponieważ zaburzony rozwój stóp to zaburzony rozwój całego ciała dziecka. Wówczas ogromne znaczenie ma odpowiednia terapia. Dzięki opracowaniu trójpłaszczyznowej terapii manualnej stóp (TTMS) przez Barbarę Zukunft-Huber (fizjoterapeutka) udało się stworzyć techniki ukierunkowane na korygowanie samej stopy. Terapia ta pozwala na podjęcie leczenia już we wczesnej fazie rozwoju stopy. Wykorzystuje się tutaj odpowiednie chwyty mobilizacyjne, których efekty są utrwalane dzięki zastosowaniu czynnościowego bandażowania.
Sposób terapii wad stóp u dzieci oparty jest na dwóch zasadach – wczesności i systematyczności.
Chwyty terapeutyczne można stosować już od pierwszych godzin życia noworodka. Istotny ogniwem procesu terapeutycznego są rodzice. Ma to ogromne znaczenie dla efektów prowadzonej terapii. Tylko długotrwałe i systematyczne działania przywracające anatomiczne stosunki w obrębie stopy podczas naturalnego rozwoju dziecka dają pożądane rezultaty.
Do najczęstszych dziecięcych deformacji stóp zalicza się:
– Stopę sierpowatą
– Stopę końską
– Stopę piętową
– Stopę płasko-koślawą
– Często występuje kombinacja różnych deformacji
Przypuszcza się, że za wady te odpowiedzialne są czynniki genetyczne lub zewnętrzne. Często pierwsze symptomy deformacji stóp można stwierdzić tuż po narodzinach dziecka.
W TTMS opartej na podstawach neurofizjologicznych nie chodzi tylko o mobilizację tkanek miękkich ale również wykonuje się trakcję (rozciąganie).
Info i zapisy: mgr Renata Stanek tel. 512 112 243